صد و هشتاد و هفت
نمیدونم چرا انقد بیقرار و پر از آشوبم
دلم یه خرده آرامش و آسایش و اطمینان میخواد
نترسیدن و مراقبت نکردن دلم میخواد
هر لحظه دوباره سبک و سنگین کردن خودم، که نکنه ازم خطا سر بزنه... تک تک ثانیهها انرژی میگیره هر رفتار و حرف و حرکتی...
+ نوشته شده در پنجشنبه دوم مرداد ۱۴۰۴ ساعت 0:36 توسط مهسا
|